ze had lang genoeg gewacht
haar tijd was aangebroken,
87 jaar had ze gewacht.
ze hadden er heel wat tijd ingestoken,
vooraleer men haar de papieren bracht.
haar hand beefde boven de blaren,
met een pen zette ze haar handtekening erop.
het leek of haar levensdraden doorgesneden waren,
er was maar een kleine stop.
de dokter vroeg of ze zeker was,
rustig lag ze op haar bed.
terwijl men haar de regels voorlas,
het was geldig voor de wet.
ze nam afscheid van haar kinderen,
terwijl men haar het spuitje bracht.
men kon het niet meer verhinderen,
ze had over haar leven de volmacht.
de morfine werd toegediend,
zachtjes trilde haar kin.
niemand heeft zo'n lot verdiend,
langzaam sliep ze in.
87 jaar had ze gewacht.
ze hadden er heel wat tijd ingestoken,
vooraleer men haar de papieren bracht.
haar hand beefde boven de blaren,
met een pen zette ze haar handtekening erop.
het leek of haar levensdraden doorgesneden waren,
er was maar een kleine stop.
de dokter vroeg of ze zeker was,
rustig lag ze op haar bed.
terwijl men haar de regels voorlas,
het was geldig voor de wet.
ze nam afscheid van haar kinderen,
terwijl men haar het spuitje bracht.
men kon het niet meer verhinderen,
ze had over haar leven de volmacht.
de morfine werd toegediend,
zachtjes trilde haar kin.
niemand heeft zo'n lot verdiend,
langzaam sliep ze in.
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje (de enige echte): | Donderdag, juni 06, 2002 22:01 |
| Heel mooi, Lucka. Zo een vredige dood is zoveel mooier dan een pijnlijke lijdensweg. Lieverdje xxx |
|
| darkmind: | Donderdag, juni 06, 2002 21:13 |
| heel mooi gedichtje heel actueel droevig thema sterkte Hendrik |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lucka | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||