proloog
we baadden in kolossaal water
zij gaven ons namen
er waren nog geen luchtspiegelingen
geen buren, geen besef
van gisteren of vandaag, van
het kloppend huis, dat
ons lijf belichaamt, ons zicht
op zaken, dat geest bezielt
we traden in voetsporen
weken van zijde, verlieten
de buurt van brandgangen
we voelden ons enkelmuurs
omringd, haalden schouders
op, gingen succesvol ten onder
tussen eilanden en strandden
pas op de plaats maar
elke minuut was het waard
en dit bleek eenmalig
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Maandag, december 30, 2024 13:03 |
| Het kloppende huis Dat ons lijf belichaamt en ons zicht Op zaken dat geest bezield = Klasse poëzie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2024 | ||
| Thema's: | ||