Sneeuwvlokjes
Sneeuwvlokjes
*****
in de stilte van een winterdag
vallen ze zacht naar beneden
elk een meesterwerk op zichzelf
de lucht gevuld met witte geheimen
ze draaien en zweven op de wind
hun reis is kort maar wonderlijk
geen twee hetzelfde een oneindige variëteit
een dans van kou en kristal
op de grond vormen ze een tapijt
een deken van puur wit
dat de wereld verstilt en verlicht
een moment van rust en schoonheid
ze smelten in de warmte van de zon
maar hun herinnering blijft
een fluistering van uniekheid
in de vluchtige wereld om ons heen
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Vrijdag, januari 10, 2025 17:45 |
| met de kerst mooi tenminste als er een staalblauwe lucht erbij is. | |
| Compostje: | Donderdag, januari 09, 2025 07:06 |
| Een moment van rust en schoonheid om het in je eigen mooie woorden te zeggen Christina | |
| teun hoek: | Maandag, januari 06, 2025 13:12 |
| bedekkend wit omglanst | |
| wytske: | Maandag, januari 06, 2025 13:11 |
| Een moment van rust en schoonheid, dat voelde ik bij het lezen van dit gedicht, mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2025 | ||
| Thema's: | ||