in de zachte omhelzing van het ochtendgloren ontwaken sneeuwklokjes vanuit de aarde hun witte hoofden knikken in het licht een stille belofte van vernieuwing en hoop
narcissen stralen als zonnestralen in het gras hun gouden nectar trekt zielen naar boven herinneringen aan warmte van het leven een dans van vreugde in frisse lucht
krokussen breken door koude grond hun paarse en gele kleuren schilderen de wereld een symfonie van geest verrijkende kleuren de tijd van wachten is voorbij
hyacinten zingen hun zoete lied geur omarmt de ruimte als een warme schuilplaats een symbool van liefde en verbondenheid de natuur herinnert ons aan onze wortels
blauwe druifjes als sterren in het gras kleine wonderen die de aarde kussen hun tedere schoonheid roept een glimlach op een uitnodiging om te dromen en te leven