Staartmezen
Staartmezen
*****
staartmezen flonkerend in het ochtendgloren
hun veren als een penseelstreek
van de luchtige horizon afgebroken
ze dansen op de melodie van de wind
hun geheimen fluisterend tussen takken
met de zwier van hun lange staarten
schrijven ze verhalen in de lucht
over de schaduw van een oude boom
en de stille dromen van de aarde
hun ogen vol sterrenstof en nieuwsgierigheid
in de schemering verdwijnen ze langzaam
als schimmen die de nacht omarmen
hun gezang echoot door de stilte
een zachte herinnering aan de dag
die ooit was en weer zal komen
*****
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2025 | ||
| Thema's: | ||