Ons huis
Al tastend in het verleden loop ik door ons huis.
Ik hoor de stemmen van vroeger,
herken weer dat vertrouwde geluid.
Glij met mijn vingers over de muren,
laat ze rusten bij een deur.
Proef dat vertrouwde,
ruik nog een keer die bekende geur.
Loop door alle kamers,
ten afscheid in de tuin.
Dan voor het laatst de sleutel,
draai hem weemoedig rond in het slot.
Hou hem op naar de hemel,
en laat vervolgens alles achter mij los.
Ik hoor de stemmen van vroeger,
herken weer dat vertrouwde geluid.
Glij met mijn vingers over de muren,
laat ze rusten bij een deur.
Proef dat vertrouwde,
ruik nog een keer die bekende geur.
Loop door alle kamers,
ten afscheid in de tuin.
Dan voor het laatst de sleutel,
draai hem weemoedig rond in het slot.
Hou hem op naar de hemel,
en laat vervolgens alles achter mij los.
Reacties op dit gedicht
| christina: | Woensdag, april 16, 2025 19:32 |
| Loslaten is niet gemakkelijk maar houvast zijn de herinneringen Mooi geschreven Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pitsikato | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2025 | ||
| Thema's: | ||