ouder worden
is het is niet raar
ben ik echt al 76 jaar
de tijd is gevlogen
langzaam kom ik tot bedaren
neem wat meer tijd
wat meer rust
probeer te genieten
van de kleine dingen
vogels horen zingen
koffie bij vrienden
wroeten in de tuin
de zon op mijn kruin
fietsen door mooie streken
wandelpaden afstruinen
lopend naar de top van de duinen
wat minder kwiek
maar het is prachtig wat je dan ziet
in de herfst van mijn leven
er nog genoeg te beleven
wat hobbeltjes overwonnen
is bijna het gewone
leven weer is begonnen
nu genieten we nog meer
dan de vorige keer
ben ik echt al 76 jaar
de tijd is gevlogen
langzaam kom ik tot bedaren
neem wat meer tijd
wat meer rust
probeer te genieten
van de kleine dingen
vogels horen zingen
koffie bij vrienden
wroeten in de tuin
de zon op mijn kruin
fietsen door mooie streken
wandelpaden afstruinen
lopend naar de top van de duinen
wat minder kwiek
maar het is prachtig wat je dan ziet
in de herfst van mijn leven
er nog genoeg te beleven
wat hobbeltjes overwonnen
is bijna het gewone
leven weer is begonnen
nu genieten we nog meer
dan de vorige keer
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paul Willems (Quikkie) | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2025 | ||
| Thema's: | ||