Zand
korreltje zand daarginds bij de drempel
wacht je op het kantoor dat in de stad hangt
over een poosje gaat ze open en vangt
ze de brief en rapport weer met een stempel
hoe zit het met de grond die je achterliet
schuurt ze een beetje past ze in mijn hand
kan ik haar dragen naar de kust en het strand
of verwaait ze tussen lisdodde en riet
dat je daar maar blijft plaatst een vraagteken
terwijl er veel moois uitgestrekt voor jou ligt
ben jij ooit eens in echte liefde verzand
heb je ook eens op mijn manier bekeken
dat hogerop willen komen niet is verplicht
bevalt ze het artikel in de Courant
Reacties op dit gedicht
| christina: | Donderdag, mei 29, 2025 14:32 |
| Een intrigerend gedicht met veel beelden die stof tot nadenken geven. De combinatie van tijd, beweging en liefde zet aan tot reflectie. De wisselende elementen maken het boeiend om te lezen en laten ruimte voor interpretatie Ik waardeer de gelaagdheid en de manier waarop verschillende elementen met elkaar verweven lijken te zijn |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: wijnand. | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2025 | ||
| Thema's: | ||