Schelpentaal
Schelpentaal
*****
wandelen langs de grens
waar de zee zich terugtrekt
met handen vol stilte
en ogen die turen in scheef licht
duinen die groeten van ver
alsof ze fluisteren
wij kijken wel
jij hoeft niet te blijven
en het zand blijft achter
alsof het weet
zij komt om te kijken
niet om te rusten
maar de schelpen…
die liggen daar open
als geheimen
glinsterend in de zon
ze buigen niet ze roepen niet
maar wie goed luistert hoort
ik was ooit thuis in golven
ik zong onder schuim
nu wacht ik in stilte
tot jij mij vindt
met een blik zonder vraag
alleen verwondering
*****
christa
*****
wandelen langs de grens
waar de zee zich terugtrekt
met handen vol stilte
en ogen die turen in scheef licht
duinen die groeten van ver
alsof ze fluisteren
wij kijken wel
jij hoeft niet te blijven
en het zand blijft achter
alsof het weet
zij komt om te kijken
niet om te rusten
maar de schelpen…
die liggen daar open
als geheimen
glinsterend in de zon
ze buigen niet ze roepen niet
maar wie goed luistert hoort
ik was ooit thuis in golven
ik zong onder schuim
nu wacht ik in stilte
tot jij mij vindt
met een blik zonder vraag
alleen verwondering
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, juli 05, 2025 12:58 |
| Prachtig. De taal van de schelpen vertelt veel zoals in jouw mooi gedicht ♡ | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2025 | ||
| Thema's: | ||