De gaai
de Gaai
*****
de lucht ademt fluisterend
een stille schaduw strijkt neer
de gaai danst door het ochtendgloren
zijn vleugels als penseelstreken
in de schemerende akkers
waar het gras de dauw omhelst
zweeft hij als een oude ziel
die verhalen vertelt aan de wind
bomen fluisteren zijn naam
een echo van verre tijden
waar het licht de schaduw ontmoet
en dromen ontwaken in stilte
hij zingt zonder woorden
een lied van vergeten verlangen
waar de sterren stil luisteren
naar zijn melodie van licht
de gaai een boodschapper
tussen werelden onzichtbaar
verbindt hij de aarde met de hemel
zijn vlucht een symfonie van mystiek
en zo zweeft hij verder
door de nevel van de dagenraad
een reis zonder einde
een verhaal zonder begin
*****
christa
*****
de lucht ademt fluisterend
een stille schaduw strijkt neer
de gaai danst door het ochtendgloren
zijn vleugels als penseelstreken
in de schemerende akkers
waar het gras de dauw omhelst
zweeft hij als een oude ziel
die verhalen vertelt aan de wind
bomen fluisteren zijn naam
een echo van verre tijden
waar het licht de schaduw ontmoet
en dromen ontwaken in stilte
hij zingt zonder woorden
een lied van vergeten verlangen
waar de sterren stil luisteren
naar zijn melodie van licht
de gaai een boodschapper
tussen werelden onzichtbaar
verbindt hij de aarde met de hemel
zijn vlucht een symfonie van mystiek
en zo zweeft hij verder
door de nevel van de dagenraad
een reis zonder einde
een verhaal zonder begin
*****
christa
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2025 | ||
| Thema's: | ||