Vakantiestilte
’t Dagelijks leven zakt in zachte rust,
Niets hoeft, alles mag, zonder enige must.
De tijd verliest rap haar snelle tred,
Een tijd waarin de ziel zich op pauze zet.
Aan t strand en zee ontdane energie,
Zacht fluistert ze haar oneindige melodie.
Ik adem ontspanning, ik laaf me aan vrij,
‘t Gevoel van vakantiestilte omarmt mij.
De bomen wuiven traag en kalm,
Hun bladeren hangen loom, vredig, warm.
Geen klok tikt, ‘n voortgaand geluid,
Alleen het nu, dat alles besluit.
In stilte groeit genadig de dankbaarheid,
Voor ‘t moment van serene rust en simpelheid.
Vakantiestilte, zo mild, zo klein en blij
‘n Kostbaar geschenk, alleen van mij?
Hedro 20250820