“Brood”
Het begint met een handvol graan.
Onopvallend,
zaadjes die in aarde verdwijnen,
in stilte, zonder haast.
De zon verwarmt.
De regen vloeit.
De tijd rijpt.
En ergens, tussen de wortel en de lucht,
wordt er de basis voor voedsel geboren.
Ooit eeuwen geleden,
nam iemand tarwe,
plette het tussen stenen,
zocht verbinding met water.
Per ongeluk misschien?
Er kwam gist uit de lucht,
leven uit het niets,
deeg begon te ademen
en vond zo kracht en leven.
Meel, water, zout, de eenvoud
die eeuwen heeft overleefd.
Dezelfde handenbewegingen,
uit verre streken tot bakker om de hoek.
Knedend, wachtend, tot de oven het huis vult
met de onweerstaanbare verse broodgeur.
En iedere keer,
als ik ’t deeg kneed en vorm,
de korst horen breken,
het kruim zacht in mijn mond voel,
hoor ik een fluister uit het verleden:
“geef ons heden ons dagelijks brood?”
Hedro20250816