Wat stil lijkt
Wat stil lijkt
*****
de maan keek naar mij
ik wist niet waarom
maar ik voelde iets
alsof ze iets wist
wat ik nog moest ontdekken
ik liep door het gras
het rook naar oud licht
en de wind droeg stemmen
die ik niet kende
maar die mij toch begroetten
een steen lag stil
maar ik hoorde hem ademen
een tak bewoog zonder reden
en ik begreep
dat is niets zomaar iets
ik sloot mijn ogen
en zag meer dan ooit
een wereld zonder muren
waar alles leeft
zelfs wat stil lijkt
*****
christa
*****
de maan keek naar mij
ik wist niet waarom
maar ik voelde iets
alsof ze iets wist
wat ik nog moest ontdekken
ik liep door het gras
het rook naar oud licht
en de wind droeg stemmen
die ik niet kende
maar die mij toch begroetten
een steen lag stil
maar ik hoorde hem ademen
een tak bewoog zonder reden
en ik begreep
dat is niets zomaar iets
ik sloot mijn ogen
en zag meer dan ooit
een wereld zonder muren
waar alles leeft
zelfs wat stil lijkt
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Dinsdag, augustus 26, 2025 09:43 |
| Wat een aparte sfeer roept dit op, mooi. | |
| september: | Maandag, augustus 25, 2025 14:29 |
| Heel mooi en magisch Christina. Zelfs stil is vol diepleven als je voelt ♡ |
|
| M-Rose: | Maandag, augustus 25, 2025 09:39 |
| De innerlijke stem In de stilte van alledaagse dingen het blijft een ware gave omdat in jezelf te mogen ontdekken |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2025 | ||
| Thema's: | ||