Laatste zuchten
Laatste zuchten
de zomer slaat nog een slag
*****
zomer ademt in verborgen kamers
zon vervaagt aan de rand van tijd
lucht draagt echo’s van vergeten stemmen
gras glinstert als herinnering aan licht
wind schuift langs onzichtbare velden
bloemen buigen naar het onuitgesprokene
tijd zinkt weg in onmetelijke diepte
warmte zweeft als een laatste gebed
avond opent zich zonder einde
hemel weeft kleuren zonder oorsprong
wereld lost op in zachte contouren
rust daalt neer als een geheim dat blijft
*****
christa
de zomer slaat nog een slag
*****
zomer ademt in verborgen kamers
zon vervaagt aan de rand van tijd
lucht draagt echo’s van vergeten stemmen
gras glinstert als herinnering aan licht
wind schuift langs onzichtbare velden
bloemen buigen naar het onuitgesprokene
tijd zinkt weg in onmetelijke diepte
warmte zweeft als een laatste gebed
avond opent zich zonder einde
hemel weeft kleuren zonder oorsprong
wereld lost op in zachte contouren
rust daalt neer als een geheim dat blijft
*****
christa
Reacties op dit gedicht
| Johny Donovan: | Zondag, september 07, 2025 21:10 |
| Heel mooi christa | |
| Waterbender_poet : | Zondag, september 07, 2025 14:20 |
| Ah ik voel hier echt de laatste warme adem van de zomer in. Terwijl wij langzaamaan een nieuw seizoen inrollen. Mooi! | |
| Ineke Dijkhuis: | Zondag, september 07, 2025 13:32 |
| Heel mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2025 | ||
| Thema's: | ||