Doe het dan ook niet
Er is geen retourpolicy voor een kind
Dus leeft het onbemind
Nooit bevraagd
Uitgevaagd
Tuurlijk krijgt het eten
Geen moord op mijn geweten
Altijd een volle maag
Gekleed van zool tot kraag
De haartjes nooit gel-loos
En toch is het boos
Het schreeuwt en huilt graag
Het raakt die Tim Hofman-laag
Ik negeer het kind zo veel ik kan
Ooit zal het groeien tot een man
En krijg ik dan de vraag
“Wat eten we vandaag?”
Dan zeg ik “niks”
Of misschien zeg ik niks
Kauw maar op je kraag
Een man vult zijn eigen maag
Dus leeft het onbemind
Nooit bevraagd
Uitgevaagd
Tuurlijk krijgt het eten
Geen moord op mijn geweten
Altijd een volle maag
Gekleed van zool tot kraag
De haartjes nooit gel-loos
En toch is het boos
Het schreeuwt en huilt graag
Het raakt die Tim Hofman-laag
Ik negeer het kind zo veel ik kan
Ooit zal het groeien tot een man
En krijg ik dan de vraag
“Wat eten we vandaag?”
Dan zeg ik “niks”
Of misschien zeg ik niks
Kauw maar op je kraag
Een man vult zijn eigen maag
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, september 10, 2025 00:40 |
| Goed gedicht. | |
| Johny Donovan: | Dinsdag, september 09, 2025 22:14 |
| Mooi gedicht...het raakt ergens mijn voetzool en mijn kraag | |
| Aquarel: | Dinsdag, september 09, 2025 22:07 |
| Ik heb het niet gedaan, ben ook erfelijk belast met ziekte. Maar ik begrijp ook niet waarom te kiezen voor kinderen als je er niet voor kunt of wilt klaarstaan. Goed geschreven gedicht, dat raakt. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Onklin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2025 | ||
| Thema's: | ||