Nerven
Met jou voel ik
verlangen
het droom stil ontwaken
Herboren wordend in de kern
ontluikt vrijheid
ons beleven
In de nabijheid van jouw handen
Om langzaam thuis te komen
trage schetsen
schuiven een hemel open
flarden van regenbogen
over een beeld van zonnebloemen en lavendel
Ontvouwende nerven
verzachten twijfels tot nieuwe hoop
Opnieuw te voelen
blijft woord na woord
Wij
geven leven
In elke aanraking
Wij zijn
geboorte
emotie vol
voor alles wat liefde is
Het bloeien
Het ontwaken
Het hart
De nooit vergeten innerlijke rust en bron
verlangen
het droom stil ontwaken
Herboren wordend in de kern
ontluikt vrijheid
ons beleven
In de nabijheid van jouw handen
Om langzaam thuis te komen
trage schetsen
schuiven een hemel open
flarden van regenbogen
over een beeld van zonnebloemen en lavendel
Ontvouwende nerven
verzachten twijfels tot nieuwe hoop
Opnieuw te voelen
blijft woord na woord
Wij
geven leven
In elke aanraking
Wij zijn
geboorte
emotie vol
voor alles wat liefde is
Het bloeien
Het ontwaken
Het hart
De nooit vergeten innerlijke rust en bron
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Vrijdag, september 12, 2025 13:45 |
| Het vindt altijd zijn weg Maar als het kruipt in het bloedvatenstelsel Ist ni zo zeer goed Merci vo de comments hieronder |
|
| Johny Donovan: | Vrijdag, september 12, 2025 13:20 |
| Het bloed kruipt waar het niet lopen kan De wil om te leven Is sterker dan sterven..... Zeer goed gedichtje Groetjes |
|
| Aquarel: | Vrijdag, september 12, 2025 10:18 |
| Wat mooi... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: M-Rose | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2025 | ||
| Thema's: | ||