Luie donderdag
De uren glijden, zacht en vaag,
in schaduw van de stille vraag:
is nietsdoen dan ook een kunst,
zoet verpozen of een zachte gunst?
De bank is zacht, de klok loopt traag,
en luie donderdag dat is vandaag.
De wereld mag wel even wachten,
ik kies voor dutjes en rustige gedachten.
De tijd vertraagt, de sluier valt,
ik roept deze dag even tot halt.
Ja, In ’t nietsdoen gloeit een oud geheim,
daar waar rust en leegte... nog heilig zijn!
Over dit gedicht
| Auteur: Johny Donovan |  
|
|
| Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2025 | ||
| Thema's: | ||