Solidair solitair
Aan alle vreemde eendjes
in de bijt, aan alle vrijgezellen
die genieten van hun vrijheid
geen vrienden meer opbellen
geen kapers zien aan de kust
en houden van alle vouwtjes
tot hun zinnen zijn geblust
Aan alle rare vogels die in angst
leven voor continue kritiek, zwarte
schaapjes die door de geldwolven
worden beetgenomen, ja ook aan
de buitenbeentjes die hun leven
lang keihard worden buitengesloten.
Ben je echt zo dik als een nijlpaard?
Of is je verbrand gezicht niet om aan
te zien? Kunnen mensen je innerlijke
unieke schoonheid niet meer zien?
Nee, hun blikken en woorden worden
gewikt en gewogen, en dat heeft jouw
mooie ziel zeker niet verdiend, je wil
hun vooroordelen naar de hel wensen
terwijl jij thuis eenzaam je wonden likt
Deze personen worden wereldvreemd
lijken op engeltjes, soms op demonen
verdwaald op deze planeet,
zien door het bos niet meer de bomen
Daarom beste eenzaten: Verenig u, ja
wees solidair met de miljoenen solitairs
en wordt zo de allergrootste minderheid!
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, september 23, 2025 14:06 |
| anoniem bekenden op de weg aanzienden zoeken elkaars blik en gericht een groet, licht hoe goed dat dit doet. hans |
|
| september: | Zondag, september 21, 2025 14:06 |
| Solidair solitair zijn in een mooi onderbouwd en sympathiek gedicht in mooie woordkunsten. Onder de indruk. ☆ |
|
| Aquarel: | Zaterdag, september 20, 2025 22:51 |
| Mooi! Ik sluit mij aan. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2025 | ||
| Thema's: | ||