Het zachte avondrood
Je vraagt hoe zacht de regen voelt
deze wereld is niet dood
maar zaait langzaam
beelden in vervreemding uit
Van blinde gezichten zonder naam
Alsof liefde geen bestaansrecht vind
en nooit volledig ontwaakt
Tussen vervagende flarden
van ontstaan en zijn
Jouw stilte
laat me voelen hoe jij
voor even uit mijn verlangen verdwijnt
terwijl het zachte avondrood
Als een sluier wiegt
over open velden van papavers
In de verte
galmt hun melodie nog na
als een Requiem
Getekend door troostvolle herinnering
stil rakend in bloei tot nieuwe hoop
Nu vraag ik jou zie
ik heb jouw voetstappen in het zand gevoeld
ik ken de wegen van hen die dromen
Van hen die bidden en om vrede vragen
Ze blijven in mijn hart gegrift
Nabij zo diep voelend.
Zo onuitwisbaar dichtbij
deze wereld is niet dood
maar zaait langzaam
beelden in vervreemding uit
Van blinde gezichten zonder naam
Alsof liefde geen bestaansrecht vind
en nooit volledig ontwaakt
Tussen vervagende flarden
van ontstaan en zijn
Jouw stilte
laat me voelen hoe jij
voor even uit mijn verlangen verdwijnt
terwijl het zachte avondrood
Als een sluier wiegt
over open velden van papavers
In de verte
galmt hun melodie nog na
als een Requiem
Getekend door troostvolle herinnering
stil rakend in bloei tot nieuwe hoop
Nu vraag ik jou zie
ik heb jouw voetstappen in het zand gevoeld
ik ken de wegen van hen die dromen
Van hen die bidden en om vrede vragen
Ze blijven in mijn hart gegrift
Nabij zo diep voelend.
Zo onuitwisbaar dichtbij
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Vrijdag, oktober 03, 2025 22:58 |
| topper | |
| Ineke Dijkhuis: | Dinsdag, september 30, 2025 18:08 |
| Ontroerend mooi. | |
| M-Rose: | Zondag, september 28, 2025 12:52 |
| Kvind het ook erg Maar ja heimwee hoort bi tleven zodat je er het mooie niet in verliest. |
|
| CC: | Zondag, september 28, 2025 12:39 |
| Erg mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: M-Rose | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2025 | ||
| Thema's: | ||