Nacht ontmoet dag
Nacht begroet dag
*****
de nacht legt haar handen over de aarde
een sluier van stilte ademt uit de sterren
in de verte beweegt een trage gloed
alsof de hemel zichzelf openvouwt
de dag komt niet haastig
maar sluipt als een adem langs de horizon
een zachte belofte van licht
dat de schaduw streelt in plaats van verdrijft
tussen donker en morgen
zweeft een ogenblik zonder naam
waar alles even bestaat
zonder begin zonder einde
daar begroeten nacht en dag elkaar
als oude vrienden die elkaar herkennen
hun stemmen fluisteren door de lucht
een lied dat niemand bezit
*****
christa
*****
de nacht legt haar handen over de aarde
een sluier van stilte ademt uit de sterren
in de verte beweegt een trage gloed
alsof de hemel zichzelf openvouwt
de dag komt niet haastig
maar sluipt als een adem langs de horizon
een zachte belofte van licht
dat de schaduw streelt in plaats van verdrijft
tussen donker en morgen
zweeft een ogenblik zonder naam
waar alles even bestaat
zonder begin zonder einde
daar begroeten nacht en dag elkaar
als oude vrienden die elkaar herkennen
hun stemmen fluisteren door de lucht
een lied dat niemand bezit
*****
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2025 | ||
| Thema's: | ||