Koekoeksklok in repair
In ’t hoekje hangt een oude klok,
met een houten huisje, een beetje a blok.
De koekoek zwijgt al weken stil,
alsof hij eeuwig slapen wil.
Maar met geduld en fijn alaam,
laat het tandwiel de olie flink begaan.
Een slinger recht, een veer gespannen,
de tijd begint weer te ontspannen.
En plots—een klik, een heerlijk roepje,
uit ’t deurtje komt een vrolijk snoetje:
“Koekoek! Koekoek!” klinkt het blij en klaar,
want de klok herleeft door mooi gebaar.
Ja, een klok was stuk maar blijft nu bestaan,
een stukje verleden ...dat weigert te gaan!
Reacties op dit gedicht
| Compostje: | Dinsdag, oktober 07, 2025 07:16 |
| Zo tikt de klok weer terug met de tijd mee... | |
| september: | Maandag, oktober 06, 2025 14:22 |
| Een heel fijn gedicht Johny. Daar komt het vogeltje :) Vriendelijke groet |
|
| Aquarel: | Maandag, oktober 06, 2025 08:48 |
| Hopelijk blijft hij het nog lang doen. Mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Johny Donovan |  
|
|
| Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2025 | ||
| Thema's: | ||