Als een gebroken vogel
Als een gebroken vogel die valt
zoekt hij naar een plek
waar de lucht hem draagt
en de stilte niet oorverdovend is
waar hij mag landen
tussen mos en ochtendlicht
waar zijn vleugels rusten
en de aarde hem zacht draagt
Hij voelt de wind trekken
aan wat ooit zijn vleugels waren
het zingt door takken en bladeren
dat vallen ook vliegen is
de regen wast het stof van gisteren
de zon ademt een nieuw begin
hij ruikt het gras dat zich opricht
na elke storm die komt en gaat
en ergens diep in de verte
glanst een hemel van licht
die stil fluistert:
je bent dichterbij dan je denkt
want alles wat groeit
weet hoe het moet meebewegen
en zelfs een gebroken vogel
vindt ooit weer zijn wind