Wanneer deze droom voorbij is
Maak me wakker wanneer de inkt van lang vervaagde woorden de pagina loslaat
Als de echo zijn herhaling opgeeft en de stilte een vriendelijkere aanraking biedt
Waar we de dingen die we vrezen de kast durven op te bergen,
om ze op te zoeken als de regenachtige dagen of de fluistering van een diep gesprek eraan herinneren
Breng me naar een tijd waarin schreeuwen niet hoeft te klinken als het stille engelenkoor dat ik boven het veld zag wachten op de herders
Wanneer deze woorden een weg vinden om geluidloos in de dans van vele onherkenbare en betoverende gedachten te sluipen
Dan zal ik mijn ogen openen om het huis dat de diepte voor me heeft gebouwd binnen te treden
Als de echo zijn herhaling opgeeft en de stilte een vriendelijkere aanraking biedt
Waar we de dingen die we vrezen de kast durven op te bergen,
om ze op te zoeken als de regenachtige dagen of de fluistering van een diep gesprek eraan herinneren
Breng me naar een tijd waarin schreeuwen niet hoeft te klinken als het stille engelenkoor dat ik boven het veld zag wachten op de herders
Wanneer deze woorden een weg vinden om geluidloos in de dans van vele onherkenbare en betoverende gedachten te sluipen
Dan zal ik mijn ogen openen om het huis dat de diepte voor me heeft gebouwd binnen te treden
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, oktober 08, 2025 21:12 |
| Heel mooi geschreven Shadowstander Het is een gedicht om meermaals te lezen. Vriendelijke groet. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: shadowstander | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 oktober 2025 | ||
| Thema's: | ||