Lief veertje,

Vederlicht, zo klein was je nog maar. 
Zo gewenst en gehoopt.
Maar met het oog nog niet zichtbaar
Wel zo duidelijk in mijn hart, wat al 9 maanden vooruit droomt

Het begon als een droom
Na een lange wachttijd eindelijk die positieve test
Weken lang geen bloedverlies , dus dat ging best
De misselijk en vermoeidheid maakte me best wel sloom

Alles had ik er voor over om jou te laten groeien
Maar toen kwam de pijn in mijn buik
En toch kwam het niet wat ik verwachte, ik ging niet vloeien 
Dus toen nam ik even even de echo in gebruik

Maar wat ik zag bevreemde mij
Geen holte in te de baarmoeder te zien
Ik zag jou niet zitten, er was geen samen wij
Dus belde ik een collega om mijn echo beeld te herzien

Maar ook helaas zag zij jou niet
Ik hield hoop en vertrouwen dat je er wel was, maar dat wij je niet konden vinden
Maar toen bleek dat je op de verkeerde plek zat, kwam het verdriet
Het deed me zoveel pijn wat er toen moest plaatsvinden

Jou kloppende hartje mocht er niet zijn
Maar mijn liefde voor jou is zo groot
Nu ben je uit mijn buik, en is weg de fysieke pijn
Maar draag ik je in mijn hart mee, vaak met liefde en soms met lood.