Vlucht voor den duivel
Loop voor den Duivel, zwart van list,
waar maanlicht koud zijn schaduw kust.
Hij fluistert zacht in nacht en mist —
wie hem bemint, vergeet de lust.
Zijn oog is zoet, zijn hand is wreed,
hij geeft wat sterft, en neemt wat leeft.
Hij weeft van as een zilvren droom,
waar ziel en zonde samenstroomt.
Hij kent uw wens, het fel verwaand,
en streelt het vuur dat is vergaan.
Wie in zijn schijnsel onderligt,
vergeet zichzelf — en ook het licht.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, oktober 30, 2025 16:00 |
| Tijdens een psychose heb ik eens geprobeerd om de duivel terug bij de liefde van God te brengen. Het lukte mij niet en verwarde mij zo mogelijk nog meer... Het is alweer lang geleden hoor. Liefs, Aquarel |
|
| september: | Vrijdag, oktober 24, 2025 19:39 |
| Sterk gedicht Johny. Mooi. Vriendelijke groet |
|
| wijnand.: | Vrijdag, oktober 24, 2025 17:39 |
| graag tot mij genomen. | |
| M-Rose: | Vrijdag, oktober 24, 2025 10:14 |
| Het kwade heeft ontelbare gezichten en kan zich op vele manieren manifesteren Tot diep geworteld vor jet zelf beseft Kijk maar naar het wereldgebeuren tis betreurenswaardig en om ervan te griezelen en ni alleen op Halloween |
|
| Compostje: | Vrijdag, oktober 24, 2025 09:57 |
| Altijd op de loer... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Johny Donovan |  
|
|
| Gecontroleerd door: Johny Donovan | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2025 | ||
| Thema's: | ||