Blijf bij me
Hou me vast
Heb me lief
Laat me voelen dat ik ertoe doe
Hoor me aan
Laat me niet gaan
Ook al ben je nog zo moe
Van alles
En van mij
Ik wil niet meer alleen
Neem me bij je
Fluister zacht
En sla je armen om me heen
Laat me voelen
Laat me denken
Dat je mij niet meer laat gaan
Laat me dromen
Nog even geloven
Dat ik niet alleen zal staan
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, november 06, 2025 15:43 |
| soms vindt zich een stel zo echt van binnen bewogen weerom verbonden. en soms is er in uiteengaan ook de broodnodige fase van eerst de ander hecht op diens voeten te hebben gezet, waarna elkaar genegen zijn gebleven blijft. neem het niet, wie weet wenkt het dan als geschenk... groetje, hans |
|
| Compostje: | Woensdag, november 05, 2025 08:58 |
| Smeekbede vanuit het hart kwam me hier aangewaaid... Hopelijk wordt je verlangen geblust Mickey | |
Over dit gedicht
| Auteur: Mickey83 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2025 | ||
| Thema's: | ||