Rust die niet vraagt
Rust die niet vraagt
*****
het is de rust die niet vraagt
de stilte die glijdt tussen gedachten
het licht dat langzaam zinkt
langs de huid van de wereld
ik beweeg niet
ik adem alleen
tussen dag en nacht
waar alles even ophoudt te bestaan
geen verlangen
geen richting
alleen het zachte verdwijnen
van wat ooit belangrijk leek
de schemering ademt terug
een fluistering van zilver
en ergens daarin
herkent iets mij
*****
christa
*****
het is de rust die niet vraagt
de stilte die glijdt tussen gedachten
het licht dat langzaam zinkt
langs de huid van de wereld
ik beweeg niet
ik adem alleen
tussen dag en nacht
waar alles even ophoudt te bestaan
geen verlangen
geen richting
alleen het zachte verdwijnen
van wat ooit belangrijk leek
de schemering ademt terug
een fluistering van zilver
en ergens daarin
herkent iets mij
*****
christa
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2025 | ||
| Thema's: | ||