Van donker naar licht
Emoties
schuiven langzaam
jouw woorden open
Tussen een schaduw sluier
ontvouwen nieuw ontwakende dromen
Nog ver
van donker naar licht
Kleur de lijnen zachter
terug over de eerste regenbogen
Voor ze worden uitgewist
vervloeiend met dit ontstaan
is ons beleven
nog breekbaar nog pril
Maak in herbergzaamheid
een dieper verlangen
Geef voltooiing
en bloei aan wat onvergeten blijft
In vertrouwen
rakend beschrijf ik
Jouw ogen
mijn nog ongekende grenzen
Mijn weg naar geborgen zijn
Samen met jou
Mijn hart
Steeds meer voelend dichtbij
schuiven langzaam
jouw woorden open
Tussen een schaduw sluier
ontvouwen nieuw ontwakende dromen
Nog ver
van donker naar licht
Kleur de lijnen zachter
terug over de eerste regenbogen
Voor ze worden uitgewist
vervloeiend met dit ontstaan
is ons beleven
nog breekbaar nog pril
Maak in herbergzaamheid
een dieper verlangen
Geef voltooiing
en bloei aan wat onvergeten blijft
In vertrouwen
rakend beschrijf ik
Jouw ogen
mijn nog ongekende grenzen
Mijn weg naar geborgen zijn
Samen met jou
Mijn hart
Steeds meer voelend dichtbij
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Dinsdag, november 11, 2025 21:13 |
| fraai | |
| M-Rose: | Zaterdag, november 08, 2025 13:14 |
| T zou uitermate eentonig & triste zin als iedereen hetzelfde voelde niwaar | |
| christina: | Zaterdag, november 08, 2025 13:11 |
| ja emoties per persoon weer anders | |
| Johny Donovan: | Zaterdag, november 08, 2025 11:23 |
| Hoe mooi dit verlangen Chapeau |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M-Rose |  
|
|
| Gecontroleerd door: M-Rose | ||
| Gepubliceerd op: 08 november 2025 | ||
| Thema's: | ||