zelfgekreerde donkere kamer
Niemand schijnt het te merken
verscholen in mijn zelfgecreerde kleine kamertje
helemaal alleen verscholen in het donkerste hoekje
de buitenwereld en beste vrienden van mij afgesloten
zij vermoeden, maar weten niet,
een iemand die wat licht in mijn kamertje komt schijnen,
hij probeerd, maar zijn stralen komen niet ver genoeg
ik wil weer dat mijn kamertje word belicht,
zodat ik voor altijd weel helemaal een kan zijn met die "buitenwereld"
verscholen in mijn zelfgecreerde kleine kamertje
helemaal alleen verscholen in het donkerste hoekje
de buitenwereld en beste vrienden van mij afgesloten
zij vermoeden, maar weten niet,
een iemand die wat licht in mijn kamertje komt schijnen,
hij probeerd, maar zijn stralen komen niet ver genoeg
ik wil weer dat mijn kamertje word belicht,
zodat ik voor altijd weel helemaal een kan zijn met die "buitenwereld"
Reacties op dit gedicht
| Firebolt: | Vrijdag, december 08, 2000 06:17 |
| Heel herkenbaar.... Ik hoop dat je uit dat donkere hoekje kruipt..... en de wereld weer gaat zien.... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: chantal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2000 | ||
| Thema's: | ||