Je bent mijn zonneke
Die mijn hemel met verstomming slaat
Je bent het rode ponponneke
Dat 's winters wiebelend op mijn mutske staat
Je bent als vrije dagjes
Al even welgekomen
En je stem hoor ik soms zachtjes
Als de wind ruist door de bomen
Je bent de ster die prachtig
een licht vormt in mijn bestaan
Je bent de lucht die ik krachtig
inadem en in liefdevolle zuchten weer laat gaan
Als ik wil, verzin ik er zo nog wat bij
Ik denk wel dat ik het kan
Maar je bent vooral mijn alles voor mij
Wees daar maar zeker van!