Carpe Noctum
Slapende stad...
slechts één licht brandt
Een kerktoren slaat
elk half uur
één
maal.
Gesluierde lucht
de maan door een wolk
bekijkt de huisjes
blauw en bevolkt...
Priemende ster
daar door de hemel
een deurtje naar god
voor het droeve spookje.
slechts één licht brandt
Een kerktoren slaat
elk half uur
één
maal.
Gesluierde lucht
de maan door een wolk
bekijkt de huisjes
blauw en bevolkt...
Priemende ster
daar door de hemel
een deurtje naar god
voor het droeve spookje.
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje (de enige echte): | Vrijdag, juni 14, 2002 19:52 |
| Mooi, zoals je de nacht plukt in dit beeld. Lieverdje xxx |
|
| Jo Aelmans: | Vrijdag, juni 14, 2002 14:10 |
| Hier had je rustig het thema 'poëzie' boven kunnen zetten, Christiaan. Sfeervol en goed geschreven. ;-)) Jo. ;o)x |
|
| Laura Guittart: | Vrijdag, juni 14, 2002 14:03 |
| mooi! dat is ook het woord wat hier t meeste gebruikt word, maja, het is wel zo! slapende steden zijn heel mysterieus.. vooral snachts! sorry voor dit lulverhaal, maar keep on writing! x lauwa |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, juni 14, 2002 13:31 |
| droeflottige sfeer.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Christiaan | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||