wierookstokjes
Wierookstokjes
Na die dagenlange duik
in China’s hedendaags gewoel
rest nog steeds het gissen
naar de ziel van dit immense land.
Ik buig
voor Boeddha en Confucius,
ontsteek met piëteit
wat wierookstokjes:
één voor elke dag van mijn verblijf.
De zon
gaat onder in het avondland,
de stokjes gloeien nog wat na:
een vleugje rook krinkelt,
vluchtig als een droom
die haast de hemel raakt…
Rob
Na die dagenlange duik
in China’s hedendaags gewoel
rest nog steeds het gissen
naar de ziel van dit immense land.
Ik buig
voor Boeddha en Confucius,
ontsteek met piëteit
wat wierookstokjes:
één voor elke dag van mijn verblijf.
De zon
gaat onder in het avondland,
de stokjes gloeien nog wat na:
een vleugje rook krinkelt,
vluchtig als een droom
die haast de hemel raakt…
Rob
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, juni 14, 2002 21:15 |
| :) beeldend en sfeervol Rob.. | |
| free: | Vrijdag, juni 14, 2002 21:14 |
| iets wat je nooit meer vergeet heel mooi weergegeven graag gelezen..... liefs free ~(O)~ |
|
| Spiegelbeeldje: | Vrijdag, juni 14, 2002 21:07 |
| dit is prachitg...mooie ervaring die je hier beschrijft... | |
| Sientje: | Vrijdag, juni 14, 2002 19:25 |
| mooi... kgeraak al in de gezellige,warme sfeer... superzoen, sientje |
|
| blommeke: | Vrijdag, juni 14, 2002 19:20 |
| mooi, heel sfeervol. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Embrecht | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||