Ben jij het die mij belde
zo midden in de nacht
daarna deed ik geen oog meer dicht
omdat ik aan de dacht
we hadden toch besloten
niet verder meer te gaan
maar als ik aan 't verleden denk
laat ik opnieuw een traan.

Ik kan je niet vergeten
al ging van alles mis
het zonnetje kijkt telkens om
in volle duisternis
opnieuw een poging wagen
heeft volgens mij toch zin
veeg alles van het zwarte bord
en maak een nieuw begin.

Maar twijfel in jouw ogen
zet alles lang de kant
ik wil zo graag, maar kan het niet
wat is er aan de hand?
twee mensen, twee gedachten
geeft spanning in 't geheel
mijn denken is ineens gecrashed
het wordt me wat teveel.

In stilte trek ik mij terug
zet alles op een rij
een ongekend verlangen
maakt mij van binnen vrij
ik weet dat ik moet geven
neem dat maar van me aan
en denk dat ik nog deze week
weer aan jouw deur zal staan.

Laat ij nog één keer binnen
dan praten wij het uit
of blijf je heel standvastig
nam jij al een besluit?
ik hoop op een verzoening
die eeuwig duren zal
soms weet ik wat je van mij denkt:
"een misselijke kwal".

Ik ben het die ga bellen
en wacht dan op je stem
ja hier met mij, hoe is het nu,
staat alles nog steeds klem?
ontlading van gevoelens
weer wederzijds geluk
tranen op de vrije loop
nu gaat het nooit meer stuk.