Ogen
Mijn ogen zo blauw als de zee,
golvend in je gedachten nemen ze je mee.
Je verdrinkt in de liefde die eruit vloeit,
een liefde die nog hevig bloeit.
En als ik jou aankijk in je mooie bruine ogen,
voel ik me door jou liefde bevlogen.
Ogen als drijfzand in de woestijn,
ik verzink er in en denk......
kon je maar altijd bij me zijn!!!
golvend in je gedachten nemen ze je mee.
Je verdrinkt in de liefde die eruit vloeit,
een liefde die nog hevig bloeit.
En als ik jou aankijk in je mooie bruine ogen,
voel ik me door jou liefde bevlogen.
Ogen als drijfzand in de woestijn,
ik verzink er in en denk......
kon je maar altijd bij me zijn!!!
Reacties op dit gedicht
| Ilona Krijgsman: | Vrijdag, juni 21, 2002 22:11 |
| ogen de spiegels van de binnenkant ogen die seinen een liefdesband ogen helder en doordacht ogen heeft deze liefde gebracht Ilona |
|
| free: | Vrijdag, juni 21, 2002 14:27 |
| mooi..... liefs free ~(O)~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anita Rijkers | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||