~*~


Ik vloog met Nisroc
naar de sterren
het was een wondermooie nacht
hij liet mij elk
flonkerend sterretje zien
bij elke ster een verhaal

Eén was gevallen van de Maan
hij steeg en steeg
maar kon de hoge ladder
van de roem niet aan

En ander had ook
niet veel geluk
na jaren van weelde
waanzinnige successen
en mooie reizen
vielen zomaar
alle dromen stuk

Een derde was verliefd op aandacht
had de hele wereld in zijn bed
mooi rooie blonde en zwarte
kleine dikke dunne
echter lang konden ze niet boeien
't was alsmaar voor één nacht

Nu gloeien zij als herinnering
aan het blauwe firmament
door menigeen vergeten
'k denk dat je in de sterren
aan de Hemel
vast zo'n ster herkent

We vlogen terug
op de schaduw van de nacht
zagen al het leed
die zinloze oorlogen
door dwaze omhooggevallen idioten
machtswellustelingen gesmeed

Verlaten vrouwen
kinderen gewond
zonder thuisin nood
hun maatje
voorbeeld verzorger
door een ander mens gedood

Zag de rampen
de vulkanen
instortende levens
en gebouwen
overstromingen
dierlijk leed

Alle onmacht en de gevaren
die ik echt nooit meer vergeet
zag de tranen van de mensheid
vele zeeén vol met verdriet pijn
als een wollen deken
vuil van ongedierte en vuiligheid

Wij strooiden hoop
en mooie woorden
vol met kleur
en hemelse accoorden
of het helpt dat weet ik niet
ik meng de tonen door mijn afschuw
omdat de waarheid zo verdiet



word vervolgd...