De maskerade
De balzaaldeuren werden geopend.
De genodigden stapten binnen.
Hun voorwendsels waren verscholen
achter hun maskers van bonte kleuren.
Het koppel stapte statig
naar de dansvloer
op de vrolijke tonen
van het orkest.
Ze dansten op de toonladder
van hun favoriete song
welke ze in primeur hoorden,
bij hun allereerste ontmoeting.
Vijf en twintig jaar later
kwamen ze wederom samen.
Met een ander orkest,
maar met het zelfde lied...
De genodigden vergaten
hun oordelen die ze verscholen hadden
achter hun maskers met bonte kleuren,
doordat deze niet waren uitgekomen.
Is dan de echte liefde onsterfelijk....?
De genodigden stapten binnen.
Hun voorwendsels waren verscholen
achter hun maskers van bonte kleuren.
Het koppel stapte statig
naar de dansvloer
op de vrolijke tonen
van het orkest.
Ze dansten op de toonladder
van hun favoriete song
welke ze in primeur hoorden,
bij hun allereerste ontmoeting.
Vijf en twintig jaar later
kwamen ze wederom samen.
Met een ander orkest,
maar met het zelfde lied...
De genodigden vergaten
hun oordelen die ze verscholen hadden
achter hun maskers met bonte kleuren,
doordat deze niet waren uitgekomen.
Is dan de echte liefde onsterfelijk....?
Reacties op dit gedicht
| margot: | Vrijdag, juni 28, 2002 20:41 |
| hele sterke,een kanjer liefs,margot |
|
| free: | Zaterdag, juni 22, 2002 09:50 |
| echte ware eeuwige liefde bestaat k zag t bij mn ouders liefs free ~(O)~ |
|
| Laurens Windig: | Zaterdag, juni 22, 2002 08:00 |
| Machtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||