spiegel van je ziel
Dwars doorheen de spiegel van je ziel
schuilt achter dat beetje plexiglas
een wereld van eenzaamheid...
Diep vanbinnen,
zorgvuldig weggeborgen
voor een wereld die aast op zwakheid,
raast de pijn door je ziel.
De onmacht die je parten speelt
krijgt je op de knieën,
maar toegeven,
dat doe je niet.
Je houdt het hoofd boven water
en blijft je liefde geven.
Door de ene wordt ze teruggekaatst,
door de andere wordt ze geabsorbeerd...
schuilt achter dat beetje plexiglas
een wereld van eenzaamheid...
Diep vanbinnen,
zorgvuldig weggeborgen
voor een wereld die aast op zwakheid,
raast de pijn door je ziel.
De onmacht die je parten speelt
krijgt je op de knieën,
maar toegeven,
dat doe je niet.
Je houdt het hoofd boven water
en blijft je liefde geven.
Door de ene wordt ze teruggekaatst,
door de andere wordt ze geabsorbeerd...
Reacties op dit gedicht
| j buissink: | Zondag, juni 23, 2002 22:40 |
| je word geboren en sterft alleen in die tusentijd maak je er wat van oftewel mooi geschreven en dus leuk om te lezen groetjens jeroen |
|
| Ellen B: | Zondag, juni 23, 2002 21:02 |
| Amai seg, zo mooi schrijven kunnen der ni veel. Ellen | |
| Rien: | Zondag, juni 23, 2002 20:32 |
| keimooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: sakura | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||