mijn hart doet pijn.
ik heb zo'n gevoel
dat hij niet gelukig mag zijn.
mijn adem stopt.
ik heb zo'n gevoel.
dat mijn hele leven niet klopt.
ben ik anders als de rest,
ik probeer het anders te maken..
gewoon mijn leven op zijn best.
maar het is zo zwaar..
zo moeilijk..het lukt gewoon niet,
ik krijg het gewoon niet klaar.
om mijn ogen net als anderen,
te stopen met huilen,
oh kon ik maar van persoon ruilen,
met iemand die wél gelukig kan zijn.
dan deed mijn hart niet meer
zo'n intiegelijke pijn..
voelde ik mij nooit meer zo ziek.
werkte ik niet zo stom
niet als andere artistiek.
ja kon ik maar ruilen,
kon ik deze stomme gedachten
verschuilen,
dan zou mijn hart weer kunnen lachen..