Ik zou moeten gaan...
met bergen leegte te vergeten,
en niets te vergeven,
het is tijd om te gaan,
met ontelbaar ongeschreven woorden,
die tussen de regels,
al geschreven zijn,
valt enkel nog herhaling,
het is tijd,
dat als met zelfmoord,
de schreeuw om aandacht geschreeuwd wordt,
die na het sterven,
niet meer geleefd kan worden,
tijd,
om te snijden,
niet door vlees maar verbond,
met een mes gedoemd tot falen,
want het bloed moet nog gezien worden,
het is tijd om te gaan,
het wordt tijd dat ik zinnen,
begin te eindigen met een punt,
ik zou moeten gaan,
maar ben zwakker dan mezelf,
Reacties op dit gedicht
| soesa: | Maandag, juni 24, 2002 22:43 |
| schitterend! echt geweldig mooi! Verder gaan en verandering kan een goed iets zijn maar tijd om naar de dood te gaan is het nu nog niet!, khoop dat je eruit komt!Kus | |
| Hanneke Eirinn: | Maandag, juni 24, 2002 20:57 |
| ..ga niet!! héél indringend mooi droeflottig geschreven Charly.. knuff | |
| Dark-Enchantress: | Maandag, juni 24, 2002 20:42 |
| echt een geweldig mooi gedicht!!! echt waar!!! Ikke moest ff slikken voordat ik wat kon gaan typen! Schitterend! Maar waarom MOET je gaan?!?!?! Blijf! Als je wilt praten mag je me ALTIJD mailen!!! okay?! sterkte! liefs, Kirsten |
|
| wijnand.=: | Maandag, juni 24, 2002 20:38 |
| prachtig geschreven en je hoeft niet te gaan | |
Over dit gedicht
| Auteur: charly | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||