jouw lichaam
Jij zit maar wat te staren
staren naar de zonsondergang
ik kijk naar je mooie ogen,
maar je ziet me niet
Je blijft kijken,
ik kijk naar je lichaam
dat zo gespierd is
je lichaam is zo prachtig
Ik weet nog toe ik je voor het eerst naakt zag
Je mooi lichaam
maar nu is het niet meer van mij
Het is nu van een truttebel
staren naar de zonsondergang
ik kijk naar je mooie ogen,
maar je ziet me niet
Je blijft kijken,
ik kijk naar je lichaam
dat zo gespierd is
je lichaam is zo prachtig
Ik weet nog toe ik je voor het eerst naakt zag
Je mooi lichaam
maar nu is het niet meer van mij
Het is nu van een truttebel
Reacties op dit gedicht
| belle: | Dinsdag, december 12, 2000 20:54 |
| haha, heel grappig dit einde van je gedicht! die truttebel, dat doet het hem helemaal!!! je uit je boosheid op zo een manier dat het zelfs hilarisch wordt, minder erg... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Esje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2000 | ||
| Thema's: | ||