Zijn steun en toeverlaat
steun en toeverlaat
na iedere slok
en volle zin
de wijn is op
de laatste strofe
rolt ten einde
Reacties op dit gedicht
| lejaeghere rudi: | Donderdag, juni 27, 2002 12:54 |
| Zo kort en toch zo sprekend. We zoeken soms troost op de raarste plaatsen en op vreemde manieren, maar we verliezen een stukje van onszelf in vergetelheid. Mooi. Groeten. Rudi. | |
| Jeffry: | Donderdag, juni 27, 2002 08:17 |
| als het laatste couplet maar gespeeld of gezongen wordt... Liefs Jeffry |
|
| Koelemij, Harold: | Donderdag, juni 27, 2002 08:06 |
| proost en truste |
|
| waterval: | Donderdag, juni 27, 2002 01:12 |
| ik lust nu ook wel zo'n toeverlaatje.....;-) | |
| MayadeBij: | Donderdag, juni 27, 2002 00:28 |
| Bedtijdje voor dit dronken darren-bijtje! Welterusten Laurens. | |
| Sheena: | Donderdag, juni 27, 2002 00:27 |
| *proost* morgen weer een dag, zet de wijn even buiten de kast even op temperatuur komen, volle rode wijn .. voor morgen ..... Sheen |
|
| charly: | Donderdag, juni 27, 2002 00:21 |
| kort en groots, prachtje, |
|
| The Wizard Of Lightning: | Donderdag, juni 27, 2002 00:20 |
| bijna niet te lezen.. maar doe mij maar bier. mooi werkje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||