Freaks
Het zijn er velen
Ze dolen om me heen
Willen hun fluister delen
in stilte, zo sereen
Ze omknellen mijn huid
ontnemen mijn zorgen
de muur waartegen ik stuit
de sleutel ontborgen
Uit de acht windstreken
sturen zij mij het beste
uit hun almachtige preken
een dure profetische geste
Jullie uitgestoken handen
Verbreken mijn stilzwijgen
Tussen de freaks te belanden
Is stilte ontstijgen:)
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Zondag, juli 14, 2002 12:53 |
| Lees het in stilte! | |
| MayadeBij: | Zondag, juni 30, 2002 23:23 |
| Ik vind het nogal plezierig om je te zien praten, ViV! | |
| Koelemij, Harold: | Zondag, juni 30, 2002 21:36 |
| Viv een topstuk sjappo Har |
|
| Hanneke Eirinn: | Zondag, juni 30, 2002 21:25 |
| wat een lieve Viv :)) kusknufff | |
Over dit gedicht
| Auteur: viv | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2002 | ||
| Thema's: | ||