Het ‘jij’ syndroom
Jij bent het blad
dat mijn mond sluit
jij bent de bliksemschicht
die mijn hoofd
laat exploderen
jij bent de hamer
ik de spijker zonder hout
jij bent de waarheid
en het levensboek
ik de leugen
jij bent de uitverkorene
ik je eeuwige slaaf
jij hebt de kracht
voor het eeuwig gelijk
en ik was je tenen
jij bent de poppenspeler
en ik Jan Klaassen
ik ben niet meer
dan je levende kreeft
in kokend water
liefde is ongelijk
als je jezelf lager zet
zoals ik.
30-06-‘02/23:28
Reacties op dit gedicht
| margot: | Donderdag, juli 04, 2002 01:48 |
| droevig hoor een kus en een bank voor uit liefs,margot |
|
| michris: | Maandag, juli 01, 2002 22:26 |
| ...en jij bent het die in staat is jouw leven naar je eigen hand te zetten...je staat hoger dan je zelf waarschijnlijk denkt. droeflottig mooi. michris |
|
| Susanne X: | Maandag, juli 01, 2002 08:55 |
| Je moet jezelf niet lager zetten. Ik is ook een 'jij.' Iedereen is gelijk! | |
| fantasy: | Maandag, juli 01, 2002 01:11 |
| Wat een droevig gedicht, je kunt zeker niet slapen deze nacht? | |
| linda vangheluwe: | Maandag, juli 01, 2002 00:42 |
| kop omhoog trapje hoger.je bent iemand. liefs linda |
|
| Hanneke Eirinn: | Maandag, juli 01, 2002 00:24 |
| hmmmm niet meer doen dus liefie!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||