Ik ben besmet
Ik ben besmet
met een virus
niemand ziet het
alleen ik zelf
het is gestart
onschuldig mooi
als een gezwel
vreet het in mijn hoofd
de hersenen
branden liefde weg
begrip verstomt
tot innerlijke woede
de splitsing komt
ongevraagd als wens
bomen verschuilen
het blik van weleer
ik ben besmet
jij bent de drager
zonder
het te willen weten.
30-06-‘02/23:48
Reacties op dit gedicht
| carlijn: | Maandag, juli 01, 2002 12:38 |
| Maar je wilt toch niet genezen, van zo'n virus? Verliefd, één van de mooiste dingen in het leven, met het fijnste gevoel. Enkel af en toe, wordt je er radeloos door, maar dat zijn de consequenties die men dragen moet... Liefs Carlijn |
|
| free: | Maandag, juli 01, 2002 08:41 |
| goeiemorgen angel....:) we raken allemaal weleens met het liefdes-virus besmet vreselijk als de drager er niets van merkt of geen last van hebt en hoe kom je er weer vanaf...! mooi geschreven(in mijn kijk) liefs free ~(O)~ |
|
| wijnand.=: | Maandag, juli 01, 2002 00:30 |
| ik niet ben gelukkig nog schoon wil het graag zo houden | |
| Hanneke Eirinn: | Maandag, juli 01, 2002 00:26 |
| hmmmm zal ik je dan maar met m'n blijkrank besmetten?? als anti-gif? ;)) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||