Een enkele traan sterft op mijn wang,
omdat ik je mis.
Een vogel zingt in trieste zang,
in de verte op een dis.

De zon gaat langzaam onder,
In stilte zonder woord.
Ik wens eenzaam voor een wonder,
wij samen op een ver verlaten oord.

Een wolf huilt naar de volle maan,
ik hoor zijn pijn en verdriet.
Een ster valt uit bestaan,
snel verdwenen, niemand die ze ziet.

Mijn kaars dooft uit,
en zegt het licht vaarwel.
Net voor ik m’n ogen sluit,
zeg ik nog snel,:" Teruste, droomzacht, slaapwel".

Harlekijn,,