DIEPE STILTE
Als het rouwremoer rondom jou is verstomd,de stoet voorbij is,
schuifelende voeten,dan voel ik dat er een diepe stilte komt,
en in die stilte zal ik jou opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zal ik je tegen komen, we zeggen veel te gauw,het
is voorbij,Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,niet wie je was,
en ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,we zullen samen door het
stille landschap gaan, nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak JE MIJN HART NOG DUIDELIJK AAN.
schuifelende voeten,dan voel ik dat er een diepe stilte komt,
en in die stilte zal ik jou opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zal ik je tegen komen, we zeggen veel te gauw,het
is voorbij,Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,niet wie je was,
en ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,we zullen samen door het
stille landschap gaan, nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak JE MIJN HART NOG DUIDELIJK AAN.
Reacties op dit gedicht
| shadow: | Donderdag, december 27, 2001 00:09 |
| Ik moest bij je gedicht denken aan een klein jongentje dat vorig jaar is overleden . en dat nog zo duidelijk bij ons is. heel ontroerend.. Liefs shadow |
|
| car: | Zaterdag, december 16, 2000 15:10 |
| dit gedicht trof me erg diep...... zo een waarheid... dank je hiervoor car |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tabitha | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2000 | ||
| Thema's: | ||