paultje, mijn kleine poes
in mijn handen geboren
zo blij dat ik was
dat je bij mij mocht horen
als ik naar jullie kwam kijken
was jij altijd de gene die naar me toe kwam
zo lief schattig en klein
en knuffelen vond je altijd zo fijn
na een week of 4 werden jij en je broertjes ondeugender
al snel kwamen er baasjes voor je broertjes kijken
en mooi zeiden ze dat je was
en vol trots kon ik vertellen dat je bij mij mocht blijven
na 6 weken was je al aardig gegroeid
maar opeens wou je niet meer spelen
je werd slap en wou niet meer bij me komen zitten
terwijl je het uur daarvoor nog had gestoeid
snel werd je 's avonds naar een spoedkliniek gebracht
ze zeiden dat je moest blijven voor de nacht
en dat we om half 12 's nachts maar terug moesten bellen
omdat ze ons dan meer konden vertellen
geen goed nieuws Paultje zal het niet overleven
er was iets met haar longen
en ze was bewusteloos geraakt
en de arts heeft mijn kleine schat een spuit je moeten geven