Zwangerschap
Het is bijna vergeten
dat de zon
je dragen verzwaarde
het puffen niet stopte
het gevoel van overbelasting
je liet balanceren
op de vloer
die op een koord leek
de tekenen van groei
je schoonheid aantasten
tot de littekens
van een gedragen leven
je misselijkheid
bij elk gerecht op tafel
en stukken chocolade
steeds verloren waren
het is bijna vergeten
dat het pad zwaar was
maar geluk en liefde
liet alles vergeten.
08-07-‘02/23:15
Reacties op dit gedicht
| Illilise: | Maandag, februari 05, 2007 16:41 |
| Wauw, mooi verwoord hoe een moeder zich waarsch voelt na de bevalling, alles vergeten wat het met zich mee bracht en alleen gelukkig zijn met het lieve kind | |
| free: | Dinsdag, juli 09, 2002 09:04 |
| je bracht me even terug in de tijd...4x zucht.... heel mooi gedicht liefs free |
|
| Hanneke Eirinn: | Dinsdag, juli 09, 2002 07:17 |
| :) lief.. | |
| The Wizard Of Lightning: | Dinsdag, juli 09, 2002 01:00 |
| pappa puft een sigaartje als mama een kind puft :) |
|
| Josie: | Dinsdag, juli 09, 2002 00:34 |
| enne bedankt voor de herinnering :-S.....maar inderdaad snel vergeten | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||