Starend...autisme...
Starend zit je daar
te staren
naar je stokje
wat leeft er in je
zeg het ons
we willen je helpen
alleen kunnen we niet helpen
als jij het niet toelaat
zeg ons wat er met je is
waar ben je bang voor
toon jezelf
we accepteren je zoals je bent
je bent een mens
hoe dan ook...
misschien praat je niet
maar je bent ook maar een mens...
loop doorheen de muren
trek de gordijnen open
zodat je hart kan schijnen
vol met licht
vol met leven
vol met liefde
vol met zijn...
te staren
naar je stokje
wat leeft er in je
zeg het ons
we willen je helpen
alleen kunnen we niet helpen
als jij het niet toelaat
zeg ons wat er met je is
waar ben je bang voor
toon jezelf
we accepteren je zoals je bent
je bent een mens
hoe dan ook...
misschien praat je niet
maar je bent ook maar een mens...
loop doorheen de muren
trek de gordijnen open
zodat je hart kan schijnen
vol met licht
vol met leven
vol met liefde
vol met zijn...
Reacties op dit gedicht
| ~golfje~: | Vrijdag, augustus 23, 2002 14:05 |
| mooi omschreven... lees mijn 'Autistisch kind' eens.. ik wil miss gaan later gaan werken met autistische kinderen, vandaar dat dit gedicht me aansprak. groetjes xxx golfje |
|
| bunnie: | Donderdag, augustus 15, 2002 21:00 |
| ik weet wat het is mijn dochter is autistisch. groetjes bunnie. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: harmonia | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||