verboden liefde
In mijn ogen prikkelt de eerste traan.
Waarom mag onze liefde niet bestaan?
1 dolverliefd hartje, in 1000 stukjes...
Maar enkel tot een hoger doel,
2 kinderhartjes het geluk schenken.
1 groot en dapper vaderhart,
verscheurd, maar tot het zelfde doel...
Want zonder die kinderhartjes nabij,
kan hij niet volledig zijn...
Nooit meer veilig in jouw armen,
je lippen zachtjes tegen de mijne...
De toekomst maakt me bang,
komt het geluk ooit weer?
Zal ik ooit weer écht gelukkig zijn?
Krijgt onze liefde ooit nog een kans?
2 onwetende kinderhartjes, zo gelukkig...
2 innig verliefde harten, zo verscheurd...
Waarom mag onze liefde niet bestaan?
1 dolverliefd hartje, in 1000 stukjes...
Maar enkel tot een hoger doel,
2 kinderhartjes het geluk schenken.
1 groot en dapper vaderhart,
verscheurd, maar tot het zelfde doel...
Want zonder die kinderhartjes nabij,
kan hij niet volledig zijn...
Nooit meer veilig in jouw armen,
je lippen zachtjes tegen de mijne...
De toekomst maakt me bang,
komt het geluk ooit weer?
Zal ik ooit weer écht gelukkig zijn?
Krijgt onze liefde ooit nog een kans?
2 onwetende kinderhartjes, zo gelukkig...
2 innig verliefde harten, zo verscheurd...
Reacties op dit gedicht
| Jeffry: | Donderdag, augustus 22, 2002 19:41 |
| Gewoon je hart blijven volgen, je leeft maar 1 keer dus niemand kan je het recht ontnemen om gelukkig te zijn! Zorg dat spijt straks niet op je drempel staat, houdt de moed erin! ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cloufan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2002 | ||
| Thema's: | ||